تأثیرخانواده وموفقیت تحصیلی فرزندان
تأثیرخانواده وموفقیت تحصیلی فرزندان
1. فرزندان خود را در بحث های خانوادگی مشارکت دهید. اگر آنان خودشان را دربرنامه های خانواده سهیم بدانند، انگیزه ی لازم برای یادگیری و فکر کردن را خواهند داشت.
2.به طور مرتب و منظم با معلم فرزندانتان در تماس باشید و با آنان در مورد پیشرفت تحصیلی همکاری، هم فکری و مشورت کنید.
3.روزانه بخشی از اوقات فراغت زندگی تان را برای کمک به پیشرفت تحصیلی فرزندان و یا مشاورت با آنان اختصاص دهید.
4.به فرزندانتان احترام بگذارید، برای آنان شخصیت قائل شوید و با تأیید وتصویب نظریات آنان ، با دید حرمت و ارزشمندی به آنها بنگرید.
5. استعداد ها و توان مندی های فکری و جسمانی فرزندانتان را باور داشته باشید.
6.شکست وعدم موفقیت فرزندانتان باید زمینه ی ترقی و پیشرفت آنان باشد ، نه سبب ایجاد یأس و ناامیدی.
7.فرزندانتان را یاری کنید تا مدرسه ی خودشان را به یک محیط شاد و همراه با شور و نشاط تبدیل کنند.
8.فرزندانتان را کمک کنید تا خودشان مشکلات خودشان را حل کنند و تکالیف خود را انجام دهند.
9.مواظب باشید عوامل و موانعی که باعث افت تحصیلی فرزندانتان هستند ادامه پیدا نکند.
10.در مواقعی که قادر به حل مشکلات فرزندانتان نیستید از مشاورین تحصیلی – تربیتی و افراد متخصص در تعلیم و تربیت کمک بگیرید.
11.باید زمینه های تمرکز حواس را در فرزندانتان ایجاد کنید.
12. در فرزندانتان احساس ایمنی ایجاد کنید و از ترس و دلهره آنان از مدرسه و ... بکاهید.
13.هیچ گاه فرزندانتان را از امتحان نترسانید. البته داشتن ترس از معلم ، مدرسه و امتحان در حد معقول برای کودکان سازنده و مفید است.
14.از طریق گوش دادن به سؤالات فرزندانتان در گسترش علاقه و جلب توجه آنان به یاد گیری تلاش کنید .
تشویــــــــــق
15.والدین باید فرزندانشان را تشویق کنندتا برای کسب خوشبختی و سعادت کوشش کنند .
16.کودکان و فرزندان خود را به طو ر واقعی تشویق کنید و از تشویق های ساختگی خودداری کنید.
17.کودکان و فرزندانتان را تشویق به انجام کارهای پسندیده و نیک بکنید و برای ایجاد عادت خوب مطالعه کردن تأکید و پافشاری کنید.
18. فرزندانتان را تشویق کنید در یک زمان روی یک موضوع خاص سعی بیشتری بکنند تا نمرات خوبی کسب کنند .زیراخواندن موضوعات مختلف او را سر در گم می کند .
19.از هر گونه اختلاف و دعوای زناشویی در محیط خانواده جداّ خودداری کنید . زیرا موجب ایجاد اضطراب و ترس در کودکان می شود .
20.سعی کنید گفتار وحرکات شما در تضاد با مقررات مدرسه نباشد . هم آهنگی با مقررات وضع شده در مدرسه یکی از عوامل ایجاد تعادل روحی در کودکان است .
21.از طریق فراهم کردن امکانات، فرزندتان را در پیشرفت تحصیلی کمک کنید .
22.در بروز خلاقیت ها وابتکارات او را تشویق کنید .
23.چون کودکان کنجکاو هستند باید د ر حد توان سؤالات آنها را پاسخ دهید وآنان را تشویق کنید تا سؤالات خودشان را برای بروز استعدادهایشان مطرح کنند.
24- زیاد از حد به فرزند خود امر و نهی نکنید ( تذکر ندهید ). او باید یاد بگیرد که شخصاّ کارهای خود را دنبال کند .
25.هرگز در پاسخگویی به او عجله نکنید . منتظر باشید تا جملات و مطالب فرزندتان به طور روشن و کامل ادا شود .
26.تکالیف فرزندتان را انجام ندهید ، بلکه او را راهنمایی کنید تا خودش انجام دهد .
27.محیط خوبی برای مطالعه ی او به وجود آورید .
28.پدر و مادر هر دو باید نسبت به سرنوشت و پیشرفت تحصیلی فرزندانشان احساس مسؤلیت کنند وهرگز آن را به دیگری واگذار نکنند .
29.کمک کنید تا کودکان ، خود را افرادی شایسته و لایق بدانند . داشتن تصور شایسته از خود در ایجاد انگیزه پیشرفت تحصیلی مؤثر خواهد بود و آنان را افرادی مسؤلیت پذیر و اجتماعی بار خواهد آورد .
30.از کودک انتظار پیشرفت تحصیلی معقول و منطقی داشته باشید و توقعات شما بر اساس توانمندی های او باشد .
31.شیوه های مطالعه ی منظم و برنامه ریزی شده را به کودکان خودتان آموزش دهید .
32.هیچگاه در نزد فرزندانتان از مدرسه و معلمشان بدگویی نکنید .
33.هیچگاه مشکلات شغلی و اقتصادی را به کودکانتان انتقال ندهید .
34.روحیه یأس و ناامیدی را در فرزند خود ایجاد نکنید و همیشه مشوق امیدواری و خوش بینی باشید .
35.ازآخرین یافته های روان شناسی رشد و روان شناسی تربیتی اطلاع یابید واز آموخته های روانشناسی در برخورد بافرزندانتان بهره مند شوید .
36.روحیه نظم و انضباط را درفرزندتان ایجاد کنید ، حتی اگر محدودیت هایی برای آنان به وجود آید.
37.نسبت به سرنوشت فرزندانتان احساس مسؤلیت کنید.
